Toplumsal kırılmaları gözlemlemekten boyun fıtığı oldum, mizahtan başka boyunluk bulamadım. Bu blog, iç sesimi kamusal alana saldığım yerdir. Gözüm kararınca yazıyorum. Bu bir içerik değil, bu ben.
Hayat nedir sence? Neden buraya geliyoruz? Uzaydan rüya gibi görünen, aslında cennet olmaya aday ama içine girince cehennemi de yaşadığımız bu gezegene neden geliyoruz? Bağıra, çağıra bir kıyamet kopuyor, anamızın rahmindeki suların içinden çıkıyoruz. Karanlık küçücük bir yerden kafayı bu gezegene uzatıyoruz. Göbek deliğine baksana… Oradan başkasına bağlısın kesiveriyorlar. Aciz,
Bazı insanlar sizi sevdiğini söyler. Çok sevdiğini, hatta kimisi aşık olduğunu, kimisi dostunuz olduğunu… Ve hatta sizin içi her şeyi göze alabileceğini, her şeyi yapabileceğini… Siz de seversiniz. Oysa sevgileri sorunlarla doludur. Şanssızlıklar, uygun olmayan koşullar, hayatlarını cehenneme çeviren insanlar, bitmeyen problemleri, yolunda gitmeyen işleri… Sanki dünyadaki her tatsızlık ve
2025, çoğu kişinin tahmin ettiği gibi zor bir yıl olacak gibi görünüyor. Ama asıl suç 2025’in değil, bizi bu noktaya getiren tercihlerin ve liderlerin. Ülkeleri yöneten insanların bazen doğru bazen yanlış yaptığı şeylerin arasında yuvarlanıp duruyor ve manipülasyon kafesinde bazı günler birilerine düşman oluyor, bazı günler birilerini çok seviyoruz.
Siz! Evet siz! Muhteşem(!) fikirleriniz, kızgınlığınız, geçmişten gelen beğenmediğiniz o hatalarınız var ya, her yere taşıyorsunuz onları! Yanınızdan bir an bile ayırmıyorsunuz. Kırgınlıklarınız, öfkeniz, değişmeyen fikirleriniz, sert bir kayaya benzeyen zihniniz… Hep yanınızdalar… Her yere nasıl taşıyorsunuz onları? Çok ağırlar be! Yıllar önce “Hah tamam, harika olacak her şey!” dediğiniz
Vasat mı olduk? Kelime anlamında bir olumsuzluk olmasa da Türkçe’de genelde beğenilmeyen şeyler için kullanılır. Bizim toplumumuzun da başına bela olan kısır döngünün adı budur desek yalan olmaz. Genelde toplumlarda sıradan olanlar çoğunluğu oluşturmasına rağmen, Türkiye’de ne yazık ki çok daha büyük bir paya sahip olan vasatlık, sarsılmaz
Bindik bir alamete gidiyoruz tabakhaneye... Influencerlar, trendsetterlar ortaya çıkmaya başlamıştı… Instagram bir tarla gibiydi ama herkes ektiğini biçemiyordu. 2013 ya da 2014… Hatta zengin olanlar kendilerini trendsetter yapsın diye reklam ajanslarıyla anlaşmaya başlamıştı. Yani geçmişte bir çok insan doğal hayatı içinde tesadüfen halkın sevgilisi olmadı… Bazıları planlı, programlı, yaratıcı bir
2011 Haziran ayı… Plajda güneşleniyorum. Arkadaşım çok iyi bir uygulama bulduğunu söyledi. O zamanlar fotoğrafa çok meraklıyım. Canon kameram var ve stresli bir hayatım var. Kamerayla rahatlıyorum. Harika fotoğrafların olduğu, uygulamayı öve öve bitiremedi. Instagrama üye olduğumda, gördüğüm ilk fotoğrafı hatırlıyorum, sonbaharı karşılayan bir parktı, geniş açıdan çekilmiş. Turuncu ve
Biraz da güzel şeylerden konuşalım… İnsan kolayca kendisini sergilemeye başladığında, ister istemez başkasının sergi alanını da gezmek zorunda kalıyor. Biliyorsunuz, artık hayatımız etkileşim… Seyret beni seyredeyim seni. Takibe takip gerek arkadaşlar…Bazen kopyalamak için, bazen öğrenmek için… Hatta bazen kopyaladığını zannederken öğreniyor da…Entellektüellerin çok kıymetli olması sebebiyle, gerçek entellektüellerin
Bir gün birisi kulağınıza “Instagram” diye fısıldadı… Türkiye’de insanların bir başkası hakkında ne dediği ya da ne düşüneceği genelde çok önemlidir. İnsana has bir huy olmasına rağmen Türkiye’nin bazı bölgelerinde kendi yaşamından, isteklerinden vazgeçmek zorunda bile kalabilirsin bu berbat alışkanlık yüzünden. Kendi aramızda “mahalle baskısı” diyoruz.Hangi okula
Zihin tarafsız değildir. “Aaaa ben çok tarafsız bir yerden bakıyorum” diyen sevgili zihin sahibi, üzgünüm gerçekten böyle başladığım için. Ne kahve içerken, ne haber okurken, ne de “Ben çok tarafsız bakıyorum” derken. Hatta en az tarafsız olduğu an, “ben objektifim” dediği andır. Allahım neler yaşıyoruz görüyor musun? Bu yalnızca bir
Yaz geldi! Gelmez olaydı. Kimileri için Bodrum marinaları kimileri için evin balkonu bile fazla lüks. Turizmciler diyor ki: “Bu yaz çok hareketli geçecek!” Evet, özellikle asgari ücretlinin mide asitleri çok hareketli. Kimisi beach club’a giriş parası 3.000 TL bırakırken, birileri de 3000 TL ile köyüne gidemiyor. Ama sakin
Hayat aslında çok güzel bir şeydi. Hâlâ da güzel! Gökyüzü, kahve dumanı, yeni alınmış nevresim takımı, sabun kokusu, uyanınca biriyle göz göze gelmek, şarkı söylerken detone olmak, sözleri unutunca kahkaha atmak… Sonra her güzel şeyin vergisi geldi. Ve sonra onun da vergisi… Kahvenin dumanını saklamak istedi insan, belki bir daha