Toplumsal kırılmaları gözlemlemekten boyun fıtığı oldum, mizahtan başka boyunluk bulamadım. Bu blog, iç sesimi kamusal alana saldığım yerdir. Gözüm kararınca yazıyorum. Bu bir içerik değil, bu ben.
Emile Durkheim, 19. yüzyılın sonlarında sosyolojiyi bağımsız bir bilim dalı haline getirmeye çalışan öncülerden biriydi. Onun için toplum, bireylerin rastlantısal toplamı değil, bireylerin üzerinde etkili olan, onları şekillendiren bir bütündü. Bu yaklaşım, özellikle 1897’de yayımladığı Le Suicide (İntihar) adlı eserinde somutlaştı. Durkheim, intiharı bireysel bir tercih değil, toplumsal bir
Parası olmayan kendini adasın. Modern ruhsal manzara, Tanrı’yı “nesnel bir varlık” olmaktan çıkarıp piyasaya, terapötik uygulamalara ve kişisel markalara dönüştürme sürecidir; bu dönüşümün kökenleri, 19. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın ortalarına uzanan bir dizi kavramsal kırılmada yatar. Mary Baker Eddy’nin Hristiyan Bilim’i, hastalığı maddecilikten soyutlayıp zihnin illüzyonunu ilan
İnsan başka insanın yaptıklarını veya yapabildiklerini görünce ilham alıyor. Hatta korkusunu cesaretle yenmiş olanlar, özgürlüğün önünü onları engellemekle kesebileceklerini sanıyor. Ancak olmuyor! Hiç bir zaman olmaz. İnsanlık kendi yavrularından bazılarına yaratıcılık, cesaret, tükenmek bilmeyen bir üretim aşkı verir. Hiç bir silah onları durduramaz, belki öldürebilir ama fikir ve cesaret bulaşıcıdır.
Kadınların ne kadar ilham verici olduğunu anlamak için açılmamış kitaplara, yıldız olmuş erkeklerin hayatlarına, röportajlarına bakmak lazım...Her ülkenin tarihinden kendisinden bahsedilmeyen fazla sayıda kadın bulursunuz. Onların kabiliyetlerinin üzerinden erkekler yükselmiştir. Çok taraflı bir giriş oldu biliyorum. Ama tarafsız olmayacağım şu an. Unutturulan kadınların gezegeni gibi bu gezegen. Sister Rosetta
19 yüzyıl Amerika’sı, sanayi devriminin getirdiği toplumsal dönüşümler, bireyselcilik ve sekülerleşme arasında sarsılıyordu. Görüyorsunuz ki insanlığın sarsılmadığı dönem yok. Sarsıla sarsıla gelmişiz bu noktaya. Devam edelim, bu atmosfer, yeni peygamberlerin, tarikatların ve “yeniden doğuş” hareketlerinin ortaya çıkması için verimli bir zemin oluşturdu. Joseph Smith’in İsa Mesih’in Son
Tarihin ışıltılı harfleriyle yazılmış isimler var. Hayranlık uyandıran, ilham veren… Yüzlerce yıl hatırlanan ve tekrarlanan… Bir de tarihin karanlık sayfaları var. İnsanın bilmek, duymak, görmek istemediği şeyleri yapan insanlar! Tarih onları da unutmuyor ama her hatırlandığından sanki o anmış gibi dehşet saçmaya devam ediyorlar. İşte bu dehşet anına Netflix’te
Mormonizm, modern çağda ortaya çıkmış en sıra dışı dini hareketlerden biri olarak kabul edilir. 19. yüzyılın başlarında ABD’nin kuzeydoğusunda, dini çoğulculuğun ve rekabetin en yoğun yaşandığı bölgelerden birinde doğmuş, kısa sürede milyonlara ulaşan bir cemaat haline gelmiş ve aynı zamanda şiddetli tartışmaların hedefi olmuştur. Joseph Smith’in vizyonlarıyla başlayan
ABD’de hükümetin “shutdown” olarak bilinen kapanma hali, artık siyasal sistemin kronik hastalıklarından biri haline gelmiş durumda. Temel neden, federal bütçenin her yıl Kongre’den onay almak zorunda olması ve başkanın tek başına bu süreci yürütememesi. Yani güçler ayrılığı sebebiyle başkan tek başına ben yaptım oldu deyip bütçeyi elini kolunu
Kutuplaşma neden şimdi? Çünkü artık siyaset dediğin şey, fikirlerin yarıştırıldığı bir arena olmaktan çıktı, adeta “Survivor: Partiler Çarpışıyor” programına dönüştü. Ortada fikir ayrılığı yok; kimlik savaşı var. Mason’un (2018) “mega-kimlik” dediği fenomen sayesinde artık oy verdiğin parti, sadece politik tercihini değil, kahvaltıda sucuklu yumurtaya domates koyup koymadığını bile belirliyor.
Apolitik görünen ya da savaş, yıkım ve kitlesel hak ihlalleri karşısında “sessiz kalan” insanların davranışını sadece bireysel duyarsızlıkla açıklamak kolay ama yetersizdir. Sessizlik hem psikolojik yüklenmelerin, hem medya-ekosisteminin, hem de toplumsal ve siyasal maliyetlerin kesiştiği yerde ortaya çıkar. Bu yüzden aynı sessizlik, birinde tükenmişliğin, diğerinde korkunun, bir başkasında ise bilinçli
Antonio Gramsci, 22 Ocak 1891’de İtalya’nın Sardinya adasının küçük bir kasabası olan Ales’te dünyaya geldi. Sardinya, 19. yüzyıl sonlarında İtalya’nın geri kalmış bölgelerinden biriydi; feodal ilişkiler hâlâ güçlüydü ve ada, kuzey İtalya’nın sanayileşmiş bölgelerine göre ekonomik açıdan oldukça yoksuldu. Gramsci’nin ailesi yedi çocukluydu ve
Christopher Columbus’un Amerika kıtasına 1492’de ayak basışı, yalnızca yeni bir coğrafi keşif değil, insanlık tarihinin en büyük kırılma anlarından biriydi. Bu olay, Avrupa merkezli tarih yazımında “keşif” olarak sunulsa da, gerçekte milyonlarca insanın yaşadığı toprakların Avrupalılarca işgaliydi. Columbus, Hindistan’a ulaştığını sanarak karşılaştığı halklara “Indian” adını verdi. Bu