Toplumsal kırılmaları gözlemlemekten boyun fıtığı oldum, mizahtan başka boyunluk bulamadım. Bu blog, iç sesimi kamusal alana saldığım yerdir. Gözüm kararınca yazıyorum. Bu bir içerik değil, bu ben.
Bilimsel açıklamalarla desteklenen ofansif bıkkınlık manifestosu Artık kimsenin “haber alma” gibi bir derdi yok. Herkes yalnızca kendi dünya görüşünü süsleyen bir cümle arıyor. Ve bunu karşılayan dev bir sektör var: Yorumcular. Onlar her akşam ekranlarda, YouTube’da, sosyal medyada… Aynı cümleleri döndürüp duruyorlar. Ama halk, sıkıldı. Hatta bıktı. Peki neden?
Geçtiğimiz gün Instagram’da şu soruyu sordum: “Siyasi analizlerin arkasında hangi bilgi ve etik beceriler olması gerektiğini biliyor musunuz?” Katılımcıların %53’ü “Evet”, %47’si “Hayır” dedi. Bu sonuç hem umut hem de tedirginlik verici. Umut verici çünkü cevap verenlerin yarısı bu işin bilgi gerektirdiğini kabul ediyor. Tedirgin edici çünkü
Siyasi yorumcuları dinlerken, çoğumuz içgüdüsel bir güven ya da güvensizlik hissine kapılıyoruz. Elbette bu hislerin ötesine geçip bir analistin güvenilir olup olmadığını anlayabilmek için bazı bilgi ve ölçütleri bilmek gerekir. Aksi takdirde, kulağa hoş gelen ifadeleri “derinlik” sanmaya başlar; ses tonuyla, kelime seçimiyle, grafik kullanımıyla güven inşa eden ama içerik
— Ve sahte kurtarıcıların neden bu kadar ikna edici olduğu üzerine bir not. Toplumlar her zaman adalet istemez. Böyle söyleyince ne kadar acımasız duruyor, bekle anlatacağım. Bazen sadece biri çıksın ve her şeyi onlar adına düzeltsin isterler. Çünkü o noktada, toplum adaletsizlikten değil, yorgunluktan muzdariptir. Her yerim ağrıyor… Tam öyle bir
Peygamberler Tanrı’nın sesini insanlara ileten elçilerdir. Hepsi Tanrı’nın sesini insanlara aktarırken ve mesajları yaymak için öyküleri de kullanan inandırıcı, güvenilir konuşmacılardı. Şöyle bir bakalım… Davud’a geri dönelim. Davud İsrailoğulları’na kral olduğunda Siyon Dağı’nın zirvesine başkentini kurdu. Korunaklı tepelerdi seçtiği yer. Bu şehir hala milyonlarca kişinin
İsrailoğulları Mısır’dan kaçtı ancak başka dertlere yelken açmışlardı. Mısır Ordusu denizde boğulunca hepsinin Musa’ya güveni artmış ve çölde ilerlemeye ikna olmuşlardı. Mısır’da çok tanrı vardı, markalar gibi. Herkes kendine yakın bulduğu tanrıyı destekliyor ama diğer tanrıyı da küçümsemiyordu. İsrailoğulları Musa ile konuşan tanrının özel olduğunu biliyorlardı. Bu
Hinduzim Aryanların getirdiği halinden evrimleştikten tam 15 yüzyıl sonra bir adam, elindeki dine umutsuzlukla baktı. Ruhlar neden bu samsara, reenkarnasyon döngüsüne hapsolmuştu? Bunu defalarca kendine sordu. Adı Siddharta Gautama idi. Siddharta hükümdar ve savaşçıların olduğu Kşatriya kastında dünyaya gelmişti.Babası Şakyaların kralıydı. Kral baba elli yaşındayken Siddharta dünyaya gelmişti. Elbette
Babasının tanrıya kurban etmek istediği İshak büyüdü ve o da kendi ailesini kurdu. İshak’ın bir oğlu vardı Yakup… Tanrı’nın sesi ona bu adı değil İsrail adını kullanmasını istedi. İsrail, Tanrı hükmeder demekti. İsrail da dedesi gibi bir çobandı, sürüsü için bereketli otlaklar arardı. Sürülerini oradan oraya dolaştırırken İsrailoğulları
M.Ö 1800… Din tarihinin önemli isimlerinden biri dünyaya geldi: İbrahim. Yahudiler, Hıristiyanlar ve Müslümanlar tarafından kurucu, her şeyin başı, babası kabul edilir. İbrahim Ur şehrinde doğru. Bu şehir Dicle ve Fırat nehirlerinin arasındaydı. Yunanca’da iki nehrin arası anlamına gelir. Günümüzde Irak sınırları içindedir. ibrahim Terah’ın oğlu. İki
Hindu dininde Brahman dünyayı yaratma görevini, Brahma adı verilen bir yaratıcıya verir. Bu isimler hep karıştırılır. O da ilk erkek Manu ve ilk kadın Şatarupa’yı yaratır. İnsanlık ikisinden çoğalır ancak hiç kimse eşit olmayacaktır. Dört kast şeklinde yaratılırlar; En üstte Brahmanlar, bunlar öğretmen ve rahipler, ikinci kast Kşatriyalar, krallar,
Hangi din olursa olsun, bildiklerinizi unutun, inancınızı bir kenara bırakın. bunun zor olduğunu biliyorum ama başka türlü olmuyor benim yazdığım gibi metinleri okurken. İnsanın sinirleri bozuluyor. Arkadaşlarıma anlattığımda “Ay ne olur sus!” diyeni çok gördüm. Benden söylemesi. Bu paragraftan sonra benim sorumluluğumda değil. Diyelim ki bir arazide dolanıyorsunuz ve ileride
Dinler hakkında ne söylediklerinin doğru olduğuna dair bir iddiam var, ne de karşıtlığım. Kendimi dışarıda bir yerde tutuyorum ama bazen aklımın almadığı şeyler olduğunu da gizlemeyeceğim. Daha doğrusu inançların bazı yerlerinin günümüzde neye fayda sağladığını anlamakta zorlanıyorum. Bazen çok iyi anlıyorum ama anlamazlıktan geliyorum. Lütfen bu şekilde okuyun. Ya da